لغت نامه دهخدا جلول. [ ج ُ ] ( ع مص ) ازخانمان رفتن. ( منتهی الارب ). بیرون رفتن از وطن بسوی شهری دیگر. ( از اقرب الموارد ). رجوع به جَل شود.جلول. [ ج ُ ] ( ع اِ ) ج ِ جَل ، بمعنی بادبان. ( از اقرب الموارد ) ( منتهی الارب ).