لغت نامه دهخدا
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) ابوالحسن علی بن محمد تمیمی از مردم بغداد و مقیم موصل بود. شعر او پانصد ورقه است. ( ابن الندیم ، یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) تقی الدین عبدالقادربن... قاضی حنفی النحوی متوفی به سال 1005 وی حاشیه ای برالفیه ابن مالک در نحو دارد. ( از اسماء المؤلفین ج 1 ص 599 ).
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) رؤبةبن عبداﷲبن رؤبة التمیمی. رجوع به رؤیةبن العاج شود.
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) سیف بن عمر الاسدی البغدادی. وی کوفی الاصل و از اصحاب سیر بود و در دوران خلافت رشید در سال 200 هَ. ق. درگذشت. او راست : کتاب الجمل و مسیر عائشة و علی. کتاب الفتوح الکبیر و الردة. ( ازاسماء المؤلفین ج 1 ص 413 ).
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) عبدالقاهربن طاهربن محمد تمیمی مکنی به ابومنصور بغدادی. رجوع به ابومنصور بغدادی شود.
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) عبدالواحدبن علی ، محیی الدین التمیمی المراکشی مکنی به ابومحمد. رجوع به عبدالواحد و معجم المطبوعات ج 2 ص 1725 شود.
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) علی بن زیاد. رجوع به علی بن زیاد تمیمی و ابوالحسن علی بن زیاد... شود.
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) علی بن سلیمان. وی در تنظیم کتاب «الداهیة الکبری علی الرائیة الصغری » شرکت داشت. رجوع به معجم المطبوعات ج 1 ص 642 و ج 2 ص 1844 شود.
تمیمی. [ت َ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن تمیم التمیمی المغربی الافریقی ، مکنی به ابوالعرب ( 000-333 هَ. ق. ) از فرزندان امرای مغرب و مورخ و حافظ حدیث است. وی از مردم قیروان افریقیه است. او راست : طبقات علماء افریقیه. عباد افریقیه. کتاب التاریخ. مناقب بنی تمیم. المحن. و موت العلماء و جز اینها. ( از اعلام زرکلی ج 3 ص 846 ).
تمیمی. [ ت َ ] ( اِخ ) محمدبن احمدبن سعید مکنی به ابوعبداﷲ از مشاهیر اطبای اسلام است. در گیاه شناسی و ادویه مفرد و ترکیب ادویه ، فرید عصر خویش بود.تریاق فاروق و دیگر تریاقها را اصلاح و اکمال و ترکیب کرد. در اوائل قرن چهارم از هجرت در قدس می زیست و در آن دیار به فرا گرفتن علم طب همت گماشت و در محضردرس راهب «انباز خریابن ثوبه » حضور یافت و به مصر رفت و در خدمت «ابوالفرج یعقوب بن کلسه » وزیر علوی درآمد و با علمای مغرب مؤانست داشت و در تکمیل دانش خود کوشش کرد و بنام این وزیر کتاب نوشت و در سال 370 هَ. ق. که در مصر بیماری «وبا» شیوع یافت او در کیفیت درمان و راه پیش گیری از سرایت این بیماری کوشش فراوان کرد و کتاب «مادة البقاء باصلاح فساد الهواء و التحرز من ضرر الاوباء» را بنام ابوالفرج ، وزیر یاد شده بنگاشت و در باره بیماری چشم کتاب مفصلی بنام «مقالة فی ماهیة الرمد و انواعه و اسباب و علاجه » نوشت ودیگر از جمله آثار او کتاب الفحص و الاخبار. منافع القرآن. امتزاج الارواح. جیب العروس و ریحان النفوس. خواص القرآن. رسالة فی صنعته التریاق است و درباره ادویه و ترکیبهای آنها کتابهای فراوان دارد. ابن بیطار در کتاب خود مفردات ، فراوان از او نام برده است. رجوع به قاموس الاعلام ترکی و اسماء المؤلفین ج 2 ص 49 و کشف الظنون ج 2 ص 1574 و الاعلام زرکلی ج 3 ص 847 شود.
