باغ بهشت

لغت نامه دهخدا

باغ بهشت. [ غ ِ ب ِ هَِ ] ( ترکیب اضافی ، اِ مرکب ) بهشت. روضه رضوان :
در زمینی درخت باید کشت
کآورد میوه ای چو باغ بهشت.نظامی.|| مجازاً، باغ بسیار باصفا و نزه و باطراوت و سبز و خرم که از خرمی همانند بهشت باشد.
باغ بهشت. [ غ ِ ب ِ هَِ ] ( اِخ ) باغی بوده است به سمرقند که توسطامیر تیمور آبادان شد. خواندمیر گوید : هم در این سال [ 778 هَ. ق. ] صاحبقران بی همال [ امیرتیمور ] مهد علیا تومان آغا بنت امیر موسی را در حباله نکاح کشید و در جانب غربی سمرقند باغ بهشت را جهت او معمور گردانید. ( حبیب السیر چ خیام ج 3 ص 428 ).

فرهنگ فارسی

باغی بوده است به سمرقند
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشق فال عشق فال میلادی فال میلادی فال ای چینگ فال ای چینگ فال تک نیت فال تک نیت