حقیقت و مجاز

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] حقیقت و مجاز به مباحث پیرامون شکل های استعمال لفظ در معنا اطلاق می شود.
استعمال لفظ در معنای موضوع له را «حقیقت»، و استعمال آن را در غیر معنای موضوع له با قرینه ، «مجاز» می گویند؛ برای مثال، استعمال لفظ «اسد» در معنای « حیوان درنده خاص»، حقیقت و استعمال آن با قرینه در معنای «مرد شجاع»، مجاز است.
عناوین مرتبط
۱. ↑ مظفر، محمد رضا، اصول الفقه، ج۱، ص۲۷.
...
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اعداد فال اعداد فال تک نیت فال تک نیت فال شیخ بهایی فال شیخ بهایی فال چوب فال چوب