لغت نامه دهخدا حرمت داری. [ ح ُ م َ ] ( حامص مرکب ) حرمت داشتن : بزیارت رؤسای قوم برفتی و حقوق ایشان بگزاردی و حرمت داری کردی. ( تاریخ قم ص 217 ).
