لغت نامه دهخدا ( بالبداهة ) بالبداهة. [ بِل ْ ب َ هََ ] ( ع ق مرکب ) ( از: ب + ال + بداهت ) ناگهان. بی فکر و اندیشه. بطور بدیهه. ( ناظم الاطباء ). بدیهةً. و رجوع به بداهت شود.
