لغت نامه دهخدا دشوارخو. [ دُش ْ ] ( ص مرکب ) دشوار خوی. بدخو. کج خلق.( ناظم الاطباء ). شَزَن. ضرس. شرس. متداکس : ضَفیط؛ شتر دشوارخو. ( منتهی الارب ). و رجوع به دشوارخوی شود.
