سست وفا

لغت نامه دهخدا

سست وفا. [ س ُ وَ ] ( ص مرکب ) آنکه وفای او کم باشد. ( آنندراج ) :
آن سست وفا که یار دل سخت من است
شمع دگران و آتش رخت من است.سعدی.بوی یار من از این سست وفا می آید
گلم از دست بگیرید که از کار شدم.نظیری.

فرهنگ فارسی

آنکه وفای او کم باشد .
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال عشقی فال عشقی فال کارت فال کارت فال زندگی فال زندگی فال پی ام سی فال پی ام سی