خداعه

لغت نامه دهخدا

( خداعة ) خداعة. [ خ َدْ دا ع َ ] ( ع ص ) مؤنث خداع.
- سنون خداعة ؛ سالها که در آن نمو و افزونی کمتر باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مونث خداع
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال شمع فال شمع فال درخت فال درخت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال زندگی فال زندگی