خداعه

لغت نامه دهخدا

( خداعة ) خداعة. [ خ َدْ دا ع َ ] ( ع ص ) مؤنث خداع.
- سنون خداعة ؛ سالها که در آن نمو و افزونی کمتر باشد. ( از منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

مونث خداع
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال مکعب فال مکعب فال چوب فال چوب فال احساس فال احساس فال کارت فال کارت