حتن

لغت نامه دهخدا

حتن. [ ح َ / ح ِ ] ( ع اِ ) مانند.قرین. همتا. همسر. حریف. ج ، احتان. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ] ( ع مص ) حتن حرّ؛ سخت شدن گرما. ( منتهی الارب ).
حتن. [ ح َ ت َ ] ( ع اِ ) کرانه های کوه. ( منتهی الارب ).

فرهنگ فارسی

کرانه های کوه
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال لنورماند فال لنورماند