لغت نامه دهخدا جهان پناهی. [ ج َ هام ْ پ َ ] ( حامص مرکب ) حاصل مصدر از جهان پناه بمعنی پناه جهان : ازلی شد جهان پناهی اوابدی باد پادشاهی او.نظامی.
