جادومنش

لغت نامه دهخدا

جادومنش. [ م َ ن ِ ] ( ص مرکب ) کسی که روش جادو دارد. آنکه جادوصفت باشد :
جادومنشی بدل ربودن
ریحان نفسی بعطر سودن.نظامی.

فرهنگ عمید

دارای روش و منش جادوگران، فریبنده: جادومنشی به دل ربودن / ریحان نفسی به عطر سودن (نظامی۳: ۴۶۵ ).

فرهنگ فارسی

( صفت ) کسی که روش جادو دارد جادو صفت .