تیزتگی

لغت نامه دهخدا

تیزتگی. [ تی ت َ ] ( حامص مرکب ) تیزتکی. سرعت. تندروی. عمل تیزتگ :
دی که ز پیش تو به نخجیر شد
تیزتگی کرد و عدم گیر شد.نظامی.تیزتگی پیشه آتش بود
بازنمانی ز تک ، آن خوش بود.نظامی.رجوع به تیزتگ و تیز و دیگر ترکیبهای آن شود.
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال ابجد فال ابجد فال حافظ فال حافظ فال احساس فال احساس فال فنجان فال فنجان