لغت نامه دهخدا توهن. [ ت َ وَهَْ هَُ ] ( ع م ) سست شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). یقال : توهن امره ؛ ای ضعف. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || سنگین شدن مرغ از خوردن دانه چنانکه قادر به پرواز نباشد. ( از اقرب الموارد ).
