بور ابرش

لغت نامه دهخدا

بورابرش. [ رِ اَ رَ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) اسبی که سرخ رنگ و دارای خالهای سفید باشد :
سیه چشم بورابرش و گاودم
سیه خایه و تند و پولادسم.فردوسی.یکی بور ابرش به پیشش بپای
نه آرام دارد تو گویی بجای.فردوسی.و رجوع به ابرش شود.