حاجی لر

لغت نامه دهخدا

حاجی لر. [ ل َ ] ( اِخ ) ناحیه ای است در استرآباد و نام کنونی آن مینو دشت یا دشت مینو است. این ناحیت را در قدیم کبودجامه مینامیدند و حمداﷲ مستوفی در ضمن «ذکر ولایت مازندران » درباره کبودجامه گوید: «ولایتی است و اکنون چون جرجان خراب است مجموع ولایت داخل کبود جامه است حاصلش ابریشم و انگور و غله بسیار میباشد و ولایتی عریض است.» و چنانکه از تضاعیف کتاب رابینو بر می آید حاجی لر نام ایل و حشمی نیز میباشد که در این ناحیه سکنی گزیده بودند. و علامه قزوینی در حواشی خود بر لباب الالباب می آورد که کبود جامه نام حشمی است که میانه استرآباد و خوارزم می نشسته اند و شهری داشتند موسوم به «شهرنو» رجوع به نزهت القلوب چ لیدن ص 160 و سفرنامه مازندران و استرآباد رابینو ص 76 و 78 و 83 و 84 و100 و 162 و لباب الالباب ج 1 ص 51 و 52 و 304 شود.

فرهنگ فارسی

ناحیه ایست در استر آباد و نام کنونی آن مینو دشت یا دشت مینو است

دانشنامه عمومی

حاجی لر (آغجه بدی). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان آغجه بدی واقع شده است. حاجی لر ۱۲۴۰ نفر جمعیت دارد.
حاجی لر (آق داش). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان آق داش واقع شده است.
حاجی لر (بردع). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان بردع واقع شده است. حاجی لر ۵۵۵ نفر جمعیت دارد.
حاجی لر (تووز). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان تووز واقع شده است. حاجی لر ۵۵۱ نفر جمعیت دارد.
حاجی لر (خاچماز). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان خاچماز واقع شده است.
حاجی لر (گدابیگ). حاجی لر ( به لاتین: Hacılar ) یک منطقه مسکونی در جمهوری آذربایجان است که در شهرستان گدابیگ واقع شده است. حاجی لر ۲۱۵۶ نفر جمعیت دارد.
حاجی لر (لاچین). حاجی لر ( ترکی آذربایجانی: Hacılar ) یک منطقهٔ مسکونی در جمهوری آرتساخ است که در استان کاشاتاق واقع شده است.

دانشنامه آزاد فارسی

حاجیلَر
طایفۀ ترک ایران، از طوایف گرایلی در شرق مازندران، یا از طوایف ذوالقدر فارس، انتقال یافته به استرآباد در قرن ۱۰ق، ساکن گرگان و مینودشت و فندرسک در استان گلستان. روستانشینان حاجیلر، همانند بسیاری دیگر از روستاییان مازندران، تابستان را به روستاهای کوهستانی خود می رفتند. ییلاق این مردم در کوهسار فندرسک و قشلاق آنان در روستاهای بلوک کوچک یا نیم بلوک حاجیلر است. این بلوک بخشی از طوایف معروف کبودجامه بود و پس از سکونت طایفۀ حاجیلر به این نام موسوم شد. نام این بلوک در ۱۳۱۸ق به مینودشت تغییر یافت. حکومت استرآباد در عصر شاه طهماسب و سلطان محمد خدابنده، پس از چند سال در اختیار خوانین طایفۀ حاجیلر از ذوالقدرهای فارس، نظیر ابراهیم خان و محمدخلیفۀ حاجیلر، بود.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم