بورا
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
ریشه کلمه:
بور (۵ بار)
«بور» از مادّه «بَوار» در اصل، به معنای شدت کساد بودن چیزی است و چون شدت کسادی، باعث فساد می شود ـ چنان که در ضرب المثل عرب آمده: «کَسَدَ حَتّی فَسَدَ» ـ این کلمه به معنای «فساد»، و سپس «هلاکت» اطلاق شده است. و از آنجا که زمین خالی از درخت، گل و گیاه در حقیقت فاسد و مرده است به آن «بائر» می گویند.
