معنی عمادالاسلام

عمادالاسلام

لغت نامه دهخدا

عمادالاسلام. [ ع ِ دُل ْ اِ ] ( اِخ ) ( خواجه... ) ابن خواجه محمد عتیق اﷲ. از وزرای سلطان حسین بایقرا، و برادرزن خواجه قوام الدین نظام الملک بن شهاب الدین اسماعیل خوافی. وی مردی حکیم و کم آزار و رعیت پرور و در عین حال شراب خواره و شهوت ران بود. در اواسط روزگار دولت سلطان حسین میرزا ( صاحبقران ) به منصب وزارت رسید و در حدود بیست سال در این مقام بود و سرانجام در روز یکشنبه بیست و یکم رمضان سال 904 هَ. ق. مورد مؤاخذه سلطان قرار گرفت و دستگیر شد. و چندی پس از آن خواجه نظام الملک مذکور نیز دستگیر شد و در یک روز به قتل رسیدند. ( از دستور الوزرای خوندمیرص 430 و 432 ) ( حبیب السیر چ خیام ج 4 ص 218 و 219 )
عمادالاسلام. [ ع ِ دُل ْ اِ ] ( اِخ ) ابوساعدبن محمدبن احمد حنفی. متوفی در سال 432 هَ. ق. قاضی نیشابور. او راست : کتاب الاعتقاد. ( از کشف الظنون حاجی خلیفه ج 2 ص 1393 ). و نیز رجو به ابوساعد ( ابن محمدبن... ) شود.