( رینة ) رینة. [ رَ ن َ ] ( ع اِ ) می و شراب. ج ، رَینات. ( ناظم الاطباء ). می. ج ، رینات. ( منتهی الارب ). رینه. [ رَ ن َ ] ( اِخ ) قصبه مرکز بخش لاریجان شهرستان آمل. 1800 تن سکنه دارد. آب آن ازچشمه سار و محصول عمده آنجا غلات و لبنیات و حبوب و میوه است. در تابستان عده ای از تهران و مازندران به این ده می آیند. از ادارات دولتی بخشداری ، بهداری ، دارایی و پاسگاه نگهبانی بخش دارد. راه آن از طریق رودهن و گردنه مبارک آباد ماشین رو است. و همه روزه به تهران رفت وآمد دارد. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 3 ).
فرهنگ فارسی
می و شراب . جمع رینات
دانشنامه عمومی
رِینه یکی از شهرهای استان مازندران ایران است. این شهر در بخش لاریجان شهرستان آمل قرار دارد. مردم رینه از قومیت طبری هستند و به زبان مازندرانی رینه نزدیک ترین شهر به قله دماوند است. شهر رینه در دوران باستان ورنه نامیده می شد. لاریجان از سال ۱۳۱۶ به بخش ارتقا یافته و بخشداری لاریجان در رینه تأسیس شده و تا سال ۱۳۴۲ در آنجا مستقر بوده و به دلیل تأسیس جاده هراز به خاطر دسترسی بهتر اهالی لاریجان به اداره حاکمیتی، بخشداری این اداره به کنار جاده هراز انتقال یافته و در همان سال شهرداری رینه تأسیس و تاکنون هم در حال ادامه خدمات رسانی به شهروندان می باشد و از سال ۱۳۷۹ با تصویب طرح هادی شهر رینه، روستاهای گرنا و آبگرم جزو حوزه خدماتی شهر رینه قرار گرفتند. شهر رینه در کیلومتر ۷۹ جاده هراز از مسیر شهرستان آمل به تهران بالاتر از گزنک واقع گردیده و دارای کلانتری مستقل می باشد. کوهنوردانی که قصد صعود به قله دماوند از یال جنوبی را دارند نیز می بایستی از مسیر رینه رفت وآمد نمایند. از مناطق دیدنی و جالب توجه رینه می توان آبگرم لاریجان ( در ۵ کیلومتری رینه با راه آسفالت ) و دشت لاله را نام برد. پادگان نظامی رینه که در ضلع غربی این شهر قرار داشت و در آخرین وضعیت یک گردان از لشکر ۲۳ تکاور در آنجا مستقر بودند که چند سال است نظامیان رفته و زمین های پادگان فروخته شده و اکنون خریداران در حال ساخت و ساز واحدهای مسکونی می باشند. مهم ترین محصولات کشاورزی رینه سیب، گیلاس، آلبالو، گردو، زردآلو، آلو طلایی، فندوق، گلابی و… می باشد. بر اساس سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت این شهر برابر با ۹۸۲ نفر جمعیت بوده است. مردم رینه به گویش آملی که گویشی از زبان مازندرانی است صحبت می کنند. شهر رینه در گذشته ورنه نامیده می شد. در وندیداد از ورنهٔ چهارگوش و سرزمین چهاردهم، از بهترین جاها و سرزمین ها و محل تولد فریدون، دربند کنندهٔ ضحاک، نیز سخن به میان آمده است. ورنه با گذشت زمان به رینه تغییر نام داد. در فرهنگ عامه و ادبیات عامیانه برخی نام رینه را با ذکر داستانی به ریحانه، دختری صاحب خدم و حشم که در تفرج به صورت تصادفی در این سامان سکنی گزید، پیوند می زنند. تاریخ نویسان عهد قدیم مطالبی دربارهٔ لاریجان، از نظر سیاسی، اجتماعی و جغرافیایی بیان کرده اند. از جمله لاریجان یک از قدیمی ترین نواحی طبرستان است که قریه ورکه محل تولد فریدون و زندانی شدن ضحاک در آن واقع شده است. ابن اسفندیار ( مورخ قرن ششم ) در تاریخ طبرستان، فریدون را اهل روستای ورک لاریجان معرفی می کند.
