معنی دیبان | لغت یاب

دیبان

لغت نامه دهخدا

دیبان. ( معرب ، اِ ) معرب از فارسی دیوان ، شیاطین. ( از المعرب جوالیقی ص 154 ).
دیبان. ( اِخ ) دهی است از دهستان میان آب ( از بلوک شعیبه ) بخش مرکزی شهرستان اهواز با 90 تن سکنه. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).
دیبان. ( اِخ ) نام کنونی دیبون است بنا کرده بنی جاد. ( از قاموس کتاب مقدس ). رجوع به دیبون شود.