لغت نامه دهخدا دندان شکسته. [ دَ ش ِ ک َ ت َ / ت ِ ] ( ن مف مرکب ) که دندان وی شکسته باشد. که دندان وی را شکسته باشند. شکسته دندان. ( یادداشت مؤلف ): دقم ؛ دندان شکسته از مردم و شتر، یا عام است. ( منتهی الارب ). || مغلوب. رجوع به دندان شکستن شود.
