حامیم

لغت نامه دهخدا

حامیم. ( ع اِ ) ح ، م. حاء میم. نام چند سوره از قرآن مجید است. رجوع به حم شود.
حامیم. ( اِخ ) ابومحمدبن من اﷲ المحکمی. وی در اوائل قرن چهارم هجری به دعوی نبوت برخاست و کتابی به تقلید قرآن مجید نوشته مدعی وحی شد، خاله و همشیره او که از ساحرات و کاهنات بودند به وی گرویدند. این پیغمبرکاذب به قبیله غماره انتساب داشت و در تاریخ 315 هَ. ق. در زد و خوردی که در بیرون شهر طنجه وقوع یافت بقتل رسید. پس از وی پسر او عیسی در بین قبیله خویش نفوذ و اقتدار بسیار یافت. ( قاموس الاعلام ترکی ).

فرهنگ فارسی

نام چند سوره از قر آن مجید (بمناسبت ذکر حم در آغاز آبها ) : ۱ - سوره ۴٠ سوره المومن ۲ - سوره ۴۱ سوره فصلت ۳ - سوره ۴۳ سوره الزخرف ۴ - سوره ۴۴ سوره الدخان. ۵ - سوره ۴۵ سوره الجاثیه . ۶ - سوره ۴۶ - سوره الاحقاف .
وی در اوائل قرن چهارم هجری بدعوی نبوت برخاست و کتابی بتقلید قر آن مجید نوشته مدعی وحی شد

فرهنگ اسم ها

اسم: حامیم (پسر) (عربی) (تلفظ: hamim) (فارسی: حامیم) (انگلیسی: hamim)
معنی: ستوده و با عظمت