دانشنامه اسلامی
جُبَیر بن مُطعِم بن عدیّ بن نَوفل بن عبد مَناف بن قُصَیّ بن کِلاب قُرَشی نَوفلی مَکّی از تیره بنی نوفل بن عبدمنافِ قبیله قریش است. پدر او، مطعم بن عدی، در ماجرای محاصره شِعب ابو طالب، صحیفه قریش را که علیه بنی هاشم نوشته شده بود، نقض کرد و نیز هنگامی که حضرت رسول(ص) پس از واقعه طائف، به سوی مکه بازگشت، مطعم به آن حضرت پناه داد، به همین سبب وی نزد پیامبر(ص) سخت گرامی بود.
اما جبیر خود در شورایی از قریش که رأی به قتل پیامبر(ص) دادند، همراه عموی خود، طُعَیمة بن عدی و حارث بن عامر، از بنی نوفل حضور داشت. او در جنگ بدر نیز شرکت کرد و به اسارت مسلمانان درآمد، ولی چون حضرت رسول(ص)، جبیر را در میان اسرای کفار دید، خطاب به او فرمود که اگر پدرت مطعم زنده بود، به شفاعتش تمامی اسیران را آزاد می کردم.
[ویکی حج] جُبَیر بن مُطعِم از صحابه پیامبر(ص) و نسب شناسان معروف عرب و از بزرگان طایفه بنی نوفل بود. وی در دوران جاهلیت به صورت محدود عهده دار سقایت حاجیان بود.
جبیر پس از آشکار شدن دعوت رسول خدا(ص) همانند دیگر اشراف قریش، در صف مخالفان و دشمنان ایشان قرار گرفت و برعلیه پیامبر و مسلمانان اقداماتی انجام داد. از جمله اقدامات وی شرکت در توطئه دارالندوه، شرکت در نبرد بدر و احد و ... است.
وی بعد از اسلام آوردن به دلیل خدماتش به پیامبر(ص) مانند تلاش برای نقض پیمان نامه محاصره اقتصادی بنی هاشم، و نیز پناه دادن به ایشان در پی بازگشت از سفر طائف، مورد احترام پیامبر(ص) بود.
