معنی تلکو | لغت یاب

تلکو

لغت نامه دهخدا

تلکو. [ ت ِ ل ِ ک ُ ] ( اِ ) نامی است که در کتول به گلابی دهند. ( از جنگل شناسی کریم ساعی ج 2 ص 238 ). قسمی از درخت امرود . ( ناظم الاطباء ). رجوع به تلکا شود.
تلکؤ. [ ت َ ل َک ْ ک ُءْ ] ( ع مص ) پس انداختن و تأخیر کردن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : فتلکاء فی الشهادة و فی حدیث الملاعنة «فتلکأت عند الخامسة؛ ای توقفت و تبطأت ان تقولها». ( اقرب الموارد ).