معنی تبعات | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

تبعات. [ ت َ ب ِ ] ( ع اِ ) ج ِ تبعة. عاقبتهای بد: و هرگاه که متقی در کار این جهان گذرنده تأملی کند... دنیا را طلاق دهد تا از تبعات آن برهد. ( کلیله و دمنه ). رجوع به تبعه شود.
تبعات.[ ت َ ب َ ] ( ع اِ ) پیروان. || لوازم چیزی. || گاهی مراد از عقوبات معاصی باشد. || تبعات اقتحام ؛ کنایه از رنجها و مشقتها . ( غیاث اللغات ) ( آنندراج ).