معنی بیدخون | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

بیدخون. ( اِخ ) دهی است از دهستان ثلاث در بخش کنگان شهرستان بوشهر که دارای 200 تن سکنه است. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 7 ).
بیدخون. ( اِخ ) نام چشمه ای واقع در بلوک مالکی شمال قریه بیدخون ، آب آن از کوه درروک میانه بلوک گله دار و بلوک مالکی برخاسته بمسافت صد گز بیشتر از کوه بدره ریخته و چون از دره کوه بیرون رود در حوالی قریه بیدخون باغها و زراعت را آب دهد و در تمامی سواحل دریای فارس چشمه آب شیرین گوارا جز این چشمه یافت نشود. ( از فارسنامه ناصری ).

دانشنامه عمومی

بیدخون نام شهری از توابع بخش مرکزی شهرستان عسلویه در استان بوشهر در جنوب ایران واقع است. طبق سرشماری سال ۱۳۹۵ جمعیت آن ۸٫۸۸۶ نفر می باشد.
شهر بیدخون پس از موافقت نامه هیئت دولت عملاً در تاریخ ۲۹ شهریور ۱۳۹۸ از روستا به شهر تبدیل شد. البته لازم به توضیح است که بیدخون همچین نام کوهی با عنوان ( تنگ بیدخون ) در شهر میمند ( محله شبانکاره ) واقع در استان فارس نیز هست که قدمت باغات واقع در این کوه به اوایل دوره ساسانیان باز میگردد.
این شهر در ۷ کیلومتری سمت مغرب دهنو و ۵ کیلومتری شرق عسلویه واقع شده است. از شمال [کوه، از جنوب هاله نابند، از مغرب عسلویه، و از سمت مشرق به کوه محدود می گردد.
رضا طاهری در کتاب از مروارید تا نفت در معرفی بیدخون این گونه می نویسد: بیذخان، بیدخان که خان پسوند مکانی و از کلمه خانه و خان گرفته شده است. خان به معنای چشمه نیز می باشد. بیذ یا بیذه یا بیاذه و بیذق و بیدق از یک ریشه اند و به معنای سرباز و مردان جنگی باشد که در حرکت چابک اند. کلمه پیاده از همین ریشه است. پیاده به معنای کسی است که بر پایش راه می رود و بیذق یا بیدق را سرباز شطرنج و به معنای راهنما و راهبر مسافرت نیز گفته اند. وجه تسمیه بیدخون را باید بیذق خانه یا بیدق خانه دانست و با توجه به وضعیت چشمه بیدخون و وجود آب انبارهای قدیمی و بزرگ در این منطقه می توان به وجود آموزش یا هسته نیروهای چابک و چالاک در این منطقه اشاره کرد که علاوه بر انتظام امور ساحل دریای فارس و مرزبانی، به راهنمایی کاروان های بازرگانی و کشتی های دریایی نیز کمک می کرده اند. بیدخون در کناره کوه و دریا و در کناره جنگل های حرا قرار گرفته است. حرا تنها درخت رویدنی و همیشه سرسبز در آب های شور خلیج فارس است. بیدخون در جغرافیای ایران نام کوهی در حدود سه هزار متر ارتفاع و از توابع کرمان است که در کنار آن روستاهای بیدوئیه و بیدستون قراردارد. بیدخون با چشمه آب شیرین اش از روزگار گذشته مورد توجه دریانوردان و مسافران سیراف و نایبند بوده است. رضا طاهری محقق تاریخ جغرافیای خلیج فارس با استناد به نام بیدخون در فارس نامه ابن بلخی بیدخون را روستای مهم در قرن های چهار و پنج می داند و بااشاره به ذکر چشمهٔ بیدخون در فارس نامه ناصری بیدخون را در جغرافیای تاریخی جنوب ایران مهم می داند. در فارس نامه ناصری آمده است: چشمه بیدخون واقع در بلوک مالکی و شمال قریه بیدخون آب آن از کوه دروک و میانه بلوک گله دار و بلوک مالکی برخاسته و به مسافت صد گز و بیشتر و از کوه به دره ریخته و چون از دره به کوه بیرون رود در حوالی قریه بیدخون باغ ها و زراعت را آب دهد و در تمامی سواحل دریای فارس چشمه ای آب شیرین، گواراتر از این چشمه یافت نشود. [ نیازمند منبع]