لغت نامه دهخدا
بندپی. [ ب َ پ ِ ] ( اِخ ) ناحیه ای است در مازندران حدشمالی بارفروش. شرقی سوادکوه. جنوبی فیروزکوه. و غربی لاریجان. ناحیه کوهستانی است. در قسمت علیای رود بابل واقع است. بسه قسمت تقسیم میشود. بندپی غربی. بندپی شرقی و بالاکوه. از طوایف آن ملکشاهی ، فیروزجاه ،عمران آری و غیره هستند. ( از جغرافیای سیاسی کیهان ).نام یکی از بخش های شهرستان بابل است. رودخانه های این بخش شامل رودخانه کلارود، رودخانه سیمارود، رودخانه سجادرود و رودخانه شکراﷲرود است. مرکز بخش بندپی ده مقری کلا است. این بخش از 67 آبادی تشکیل شده و جمعیت آن در حدود 33هزار تن است. قراء مهم آن : بائی کلا، دیوا، آهنگرکلا، لدار در قشلاق و قراء سنگ چال ، نشل وفیل بند در ییلاق. ( از فرهنگ جغرافیائی ایران ج 3 ).
