بالاگریوه

لغت نامه دهخدا

بالاگریوه. [ گ ِ وِ] ( اِخ ) نام یکی از دهستانهای بخش ملاوی شهرستان خرم آباد، این دهستان در جنوب باختری خرم آباد واقع و از شمال بکوه کاف و هشتادپهلو و بخش ولیان ، از خاور بدهستان گریت بخش پایی ، از باختر براه شوسه خرم آباد به دزفول و رودخانه کشکان ، از جنوب به بخش الوار گرمسیری محدود است. موقعیت طبیعی دهستان کوهستانی ، هوای آن در قسمت جنوبی گرم و سایر نقاط معتدل است. آب آنجا از رودخانه مهم کشکان و رود افرینه و اشیان و از چشمه سارهای دیگر تأمین میشود و مرتفعترین ارتفاعات این دهستان کوه دلوچ رو مشکا و غزال است. این دهستان از 48 آبادی تشکیل گردیده ، جمعیت آن در حدود 17800 تن است و قراء مهم آن عبارتند از جولهولی بالا، معمولاًن ، ملاوی ، پل دختر. ساکنین این دهستان از طوایف میرجودکی قلاوند هستند. ( از فرهنگ جغرافیایی ایران ج 6 ).

فرهنگ فارسی

دهی از شهرستان خرم آباد است
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم