گه خوردن. [ گ ُه ْ خوَرْ / خُرْ دَ ] ( مص مرکب ) خوردن گه. || در تداول ، مجازاً، سخنان بی ربط گفتن. سخن یا عبارتی خارج از اندازه خویش گفتن. || فضولی. فضولی کردن. - گه جن خورده ؛ در مقام تحقیر به کسی میگویند که پیش گویی بیجا میکند. ( فرهنگ نظام ).
فرهنگ فارسی
(مصدر ) ۱ - خوردن پلیدی آدمی و جانوران. ۲ - ( دشنامی است ) مزخرف گفتن فضولی کردن : خویش را از رهروان کمتر شمر تو حریف زهر نایی گه مخور . ( مثنوی ) خوردن گه : یا در تداول مجاز سخنان بی ربط گفتن سخن یا عبارتی خارج از اندازه خویش گفتن .