لغت نامه دهخدا چست چالاک. [ چ ُ ] ( ص مرکب ) هوشیار و بیدار. ( ناظم الاطباء ). چست و چالاک ، زبر و زرنگ. رجوع به «چست » و «چست وچالاک » شود. || کارگزار. ( ناظم الاطباء ).
