پیشانی سودن

لغت نامه دهخدا

پیشانی سودن. [ دَ ] ( مص مرکب ) سر بر خاک نهادن. || تعظیم کردن. سجده کردن :
براه او نخستین گام ما را سجده پیش آمد
تو ای حسرت قدم میزن که ما سودیم پیشانی.میرزا بیدل.

فرهنگ معین

(دَ ) (مص ل . ) کرنش کردن .

فرهنگ فارسی

( مصدر ) ۱- سر بر خاک نهادن . ۲- تعظیم کردن سجده کردن : نمیدانم که باد پیک صبحی از کجا آمد که پیشش سبزه و گل بر زمین سودند پیشانی ? ( وحشی )

ویکی واژه

کرنش کردن.