مدیح گو

لغت نامه دهخدا

مدیح گو. [ م َ] ( نف مرکب ) مداح. مدیح گوی. رجوع به مدیح گوی شود.

فرهنگ فارسی

مداح
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال مکعب فال مکعب فال میلادی فال میلادی فال تاروت فال تاروت