لعل سا ی

لغت نامه دهخدا

لعل سای. [ ل َ ] ( نف مرکب ) ساینده لعل :
کی شدی این سنگ مفرح گرای
گر نشدی درشکن و لعل سای.نظامی.

( لعل سا ی ) ( صفت ) سایند. لعل : کی شدی این سنگ مفرح گرا ی گر نشدی در شکن و لعل سای . ( نظامی لغ. )