لغت نامه دهخدا عیب گیری. [ ع َ / ع ِ ] ( حامص مرکب ) عمل عیب گیر. عیب گیر بودن. عیب گرفتن. عیب شماری. عیب دیگران را نمایان کردن. رجوع به عیب گرفتن شود.
