لغت نامه دهخدا عودبو. ( ص مرکب ) دارنده بوی عود. دارای بوی خوش چون بوی عود. رجوع به عود شود : عودبویی بر اوست عودی پوش صندل آمیز و صندلی بر و دوش.نظامی.
