شب شکستن

لغت نامه دهخدا

شب شکستن. [ ش َ ش ِ ک َ ت َ ] ( مص مرکب ) شب به سر بردن. مبیت. ( مجموعه مترادفات ص 221 ). به سر شدن و به سر کردن شب. ( بهار عجم ) :
شب شکستن بهر شبگیر است اندر زلف تو
شب شکست و هیچ دل را زهره شبگیر نیست.رکنای مسیح.

فرهنگ فارسی

شب بسر بردن مبیت
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال رابطه فال رابطه فال کارت فال کارت فال امروز فال امروز فال سنجش فال سنجش