لغت نامه دهخدا سپهران سپهر. [ س ِ پ ِ س ِ پ ِ ]( اِ مرکب ) فارسی فلک الافلاک چنانکه شیدان شید ترجمه نورالانوار است. ( آنندراج ). برساخته آذر کیوان است.
