رخنه ستان

لغت نامه دهخدا

رخنه ستان. [ رَ ن َ / ن ِ س ِ ] ( نف مرکب ) ستاننده رخنه. پذیرنده سوراخ :
ویرانه ام از برق نفس رخنه ستان نیست
نشگفت گرش مهر به روزن نبود راه.طالب آملی ( از آنندراج ).

فرهنگ فارسی

ستاننده رخنه پذیرند. سوراخ
گزارش محتوای نامناسب
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال نوستراداموس فال نوستراداموس فال انبیا فال انبیا فال تک نیت فال تک نیت فال سنجش فال سنجش