رخت داری

لغت نامه دهخدا

رخت داری. [ رَ ] ( حامص مرکب ) عمل و شغل رخت دار. رجوع به رخت دار شود.

فرهنگ فارسی

عمل رختدار
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال سنجش فال سنجش فال تماس فال تماس فال حافظ فال حافظ فال ورق فال ورق