ذو الید
فرهنگ عمید
۲. (اسم، صفت ) [مجاز] کسی که مالی را در تصرف دارد اعم از آنکه مالک واقعی آن باشد یا نه.
فرهنگ فارسی
دانشنامه اسلامی
به کسی که نسبت به چیزی استیلا و سلطنت دارد ذو الید گویند. استیلا بر چیزی نشانه مالکیت آن است ( قاعده ید). چنان که قول صاحب ید نسبت به طهارت و نجاست چیزی که بر آن استیلا دارد؛ خواه به نحو مالکانه یا غیر مالکانه، بنابر قول مشهور پذیرفته است ( قاعده حجیت قول ذی الید).
