دل ستاندن

لغت نامه دهخدا

دل ستاندن. [ دِ س ِ دَ ] ( مص مرکب ) دلبری کردن. دل ربودن :
دگر می گسارد به آواز نرم
همی دل ستاند به گفتار گرم.فردوسی.گفتم که دل ستانم ناگاه دل سپردم
بر طمع دلستانی ماندم به دل سپاری.فرخی.رجوع به دلستان و دلستانی شود.

فرهنگ فارسی

دلبری کردن . دل ربودن .
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم