خوش غمزه

لغت نامه دهخدا

خوش غمزه. [ خوَش ْ / خُش ْ غ َ زَ / زِ ] ( ص مرکب ) باغمزه. عشوه گر. خوش ادا. خوش اطوار :
خوش غمزه چشم خور ز تو شب طره پرعنبر ز تو
پیشانی اختر ز تو داغ اطعنا داشته.خاقانی.

فرهنگ فارسی

با غمزه عشوه گر
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال اوراکل فال اوراکل فال انبیا فال انبیا فال احساس فال احساس فال زندگی فال زندگی