لغت نامه دهخدا خلق پوش. [ خ َ ل َ ] ( نف مرکب ) کهنه پوش. پوشنده لباس کهنه. || کهنه پوش از درویش و صوفی : یکی خوبروی و خلق پوش بودکه در مصر یک چند خاموش بود.سعدی ( بوستان ).
