لغت نامه دهخدا حفره زدن. [ ح ُ رَ / رِ زَ دَ] ( مص مرکب ) گودال کندن. راه بازنمودن : موش تا انبار ما حفره زده است وز فنش انبار ما ویران شده است.مولوی.
