لغت نامه دهخدا بچه کشی. [ ب َ چ َ / چ ِ ب َچ ْ چ َ / چ ِ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) عمل و حالت بچه کش. بارداری. آبستنی. ( ناظم الاطباء ). || تربیت و نگاهداری جنس ماده برای فرزند زادن و بچه گرفتن از آن.
