لغت نامه دهخدا
به من بخش سودابه را زین گناه
پذیرد مگر پند و آید براه.فردوسی.به برسم شتابید و آمد براه
بجایی که بود اندر آن بارگاه.فردوسی.بدرگاه کاووس شاه آمدند
وزان سرکشیدن براه آمدند.فردوسی.چون ز حسرت رست وباز آمد براه
دید برده دزد رخت از کارگاه.مولوی.
