( آهیانه ) آهیانه. [ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) استخوان بالای مغز از کاسه سر. قحف. || صاحب جهانگیری گوید در بعض فرهنگها به معنی کاسه سر [ جمجمه ] و شقیقه نیز آمده است. || کام. فک اعلی یعنی آنجای که بحلقوم نزدیک و به عربی حنک باشد. ( برهان ). || عظم مصفات : القحف ؛ بر آهیانه زدن. ( تاج المصادر بیهقی ). آنجای از سر کودک که می جنبد. ( مؤید الفضلاء ). یافوخ. اهیانه. [ اَهَْ ن َ / ن ِ ] ( اِ ) مخفف آهیانه است که شقیقه و کاسه سر و دماغ و حلقوم باشد. ( برهان ) ( انجمن آراء ناصری )( آنندراج ). بمعنی آهیانه یعنی کاسه سر است و در فرهنگ جهانگیری به معنی شقیقه است و در بعضی فرهنگها به معنی نای حلقوم مذکور است. ( شعوری ). کاسه سر و قیل نزدیک حلقوم که آنرا حلقوم نیز گویند به تازیش حنک خوانند. ( شرفنامه منیری ). و رجوع به آهیانه شود.
فرهنگ معین
( آهیانه ) (نِ ) ( اِ. ) ۱ - کاسة سر، جمجمه ۲ - کام ، دهان .
فرهنگ عمید
( آهیانه ) کاسۀ سر، استخوان بالای مغز سر.
فرهنگ فارسی
( آهیانه ) ( اسم ) ۱ - استخوان بالای مغز از کاس. سر قحف . ۲ - کاس. سر جمجمه ۳ - کام ( دهان ) . اهیانه: کاسه سر، استخوان بالای مغزسر، بعربی عظم قحف میگویند
دانشنامه آزاد فارسی
آهیانه. آهیانِه (parietal) یکی از استخوان های تشکیل دهندۀ جمجمه، در بالا و طرفین کاسۀ سر. بخشی از مغز که در مجاورت این استخوان است، لوب آهیانه اینامیده می شود.
