دانشنامه اسلامی
از نیای این خاندان، حسن بن حَسّول یا حَسّوله، جز نام وی
یاقوت حموی، ابوعبدالله، معجم الادباء، ج۱۳، ص۱۹، بیروت، دارالفکر، ۱۴۰۰ق.
نخستین کس از این خاندان که در میان ادیبان و دبیران دستگاه آل بویه از او یاد شده، ابوالقاسم علی بن حسن بن حسول است که در دستگاه صاحب بن عبّاد، نویسنده و وزیر نامدار آن دوره، پیشه دبیری
ابوحیان توحیدی، الامتاع والمؤانسه، ج۱، ص۴۶.
مشهورترین عضو این خاندان، ابوالعلاء محمد بن ابی القاسم علی ابن حسول، ملقّب، به صفی الملک، الوزیرالصفی، و صفی الحضرتین است. وی از همدان برخاست و در ری پرورش یافت و نزد احمد بن فارس و صاحب عبّاد دانش آموخت.
کتبی، محمد بن شاکر، فوات الوفیات، ج۳، ص۴۳۰، به کوشش احسان عباس، بیروت، دارصادر، ۱۹۶۷م.
...
