دانشنامه اسلامی
اعراض کنندگان از تفکر و مطالعه نشانه های خدا در آسمان و زمین ، مورد توبیخ خدا قرار می گیرند.وکاین من ءایة فی السمـوت والارض یمرون علیها وهم عنها معرضون.و چه بسیار نشانه ای (از خدا) در آسمانها و زمین که آنها از کنارش می گذرند، و از آن رویگردانند! (مقصود از «عنها معرضون» اعراض از تفکر در آیات الهی است.)
اعراض تکذیب کنندگان
تکذیب کنندگان، از تفکر و مطالعه آیات الهی اعراض می کنند.وما تاتیهم من ءایة من ءایـت ربهم الا کانوا عنها معرضین• فقد کذبوا بالحق لما جاءهم فسوف یاتیهم انبـؤا ما کانوا به یستهزءون.هیچ نشانه و آیه ای از آیات پروردگارشان برای آنان نمی آید، مگر اینکه از آن رویگردان می شوند! •آنان، حق را هنگامی که سراغشان آمد، تکذیب کردند! ولی بزودی خبر آنچه را به باد مسخره می گرفتند، به آنان می رسد؛ (و از نتایج کار خود، آگاه می شوند). .وسائل برای بیداری و آگاهی آنها متوسل میشود، این آیه و آیات فراوانی که بعد از آن می آید در تعقیب همین موضوع است . در این آیه به روح لجاجت و بیاعتنائی و تکبر مشرکان در برابر حق و نشانه های خدا اشاره کرده ، می گوید: آنها چنان لجوج و بی اعتنا هستند که هر نشانهای از نشانه های پروردگار را میبینند، فورا از آن روی برمی گردانند. (و ما تاتیهم من آیة من آیات ربهم الا کانوا عنها معرضین ). ولقد کذب اصحـب الحجر المرسلین• وءاتینـهم ءایـتنا فکانوا عنها معرضین.و « اصحاب حجر » (= قوم ثمود ) پیامبران را تکذیب کردند! •ما آیات خود را به آنان دادیم؛ ولی آنها از آن روی گرداندند!
اعراض کافران
کافران ،از تفکر در آیات پروردگار اعراض کردند که در قرآن هم می خوانیم:وما تاتیهم من ءایة من ءایـت ربهم الا کانوا عنها معرضین.هیچ نشانه و آیه ای از آیات پروردگارشان برای آنان نمی آید، مگر اینکه از آن رویگردان می شوند! وما تاتیهم من ءایة من ءایـت ربهم الا کانوا عنها معرضین.و هیچ آیه ای از آیات پروردگارشان برای آنها نمی آید مگر اینکه از آن روی گردان می شوند. .در آیه بعد بار دیگر روی همین معنی تاکید می کند و لجاجت و پافشاری این کوردلان را در نادیده گرفتن آیات الهی و تعلیمات پیامبران مشخص ساخته ، می فرماید: هیچ آیه ای از آیات پروردگارشان برای آنها نمی آید مگر اینکه از آن رویگردان می شوند (و ما تاتیهم من آیة من آیات ربهم الا کانوا عنها معرضین ). نه بیان آیات انفسی در آنها مؤ ثر است ، و نه شرح آیات آفاقی ، نه تهدید و انذار، و نه بشارت و نوید به رحمت الهی ، نه منطق عقل و خرد را میپذیرند و نه فرمان عواطف و فطرت را، آنها به کورانی میمانند که نزدیکترین اشیاء اطراف خود را مشاهده نمیکنند و حتی نور آفتاب را از ظلمت و تاریکی شب فرق نمینهند!
← اعراض از تفکر در نشانه های خدا
...
