دانشنامه اسلامی
قرآن مهم ترین معجزه پیامبر صلی الله علیه و آله وسلّم و آخرین کتاب آسمانی، نزد مسلمانان اهمیت و احترام بی نظیری دارد؛ از این رو، برای اشاره به این کتاب الهی ، از نام ها، القاب و صفات متعددی استفاده شده است.
اسامی دیگر قرآن
مفسر بزرگ قرن ششم، جمال الدین ابو الفتوح رازی ، در مقدمه تفسیر خود ۴۳ نام برای قرآن آورده است که بیشتر جنبه وصفی دارد. طبرسی در مجمع البیان به نام های:«قرآن»، « فرقان »، «کتاب» و « ذکر » اکتفا کرده است. بدر الدین زرکشی نقل می کند که حرالی کتابی در این زمینه نوشته و بیش از نود اسم یا وصف برای قرآن یاد آورشده است. از قاضی ابو المعالی عزیزی بن عبدالملک نیز ۵۵ نام و عنوان برای قرآن نقل کرده است که ۴۳ نام آن با فهرست ابو الفتوح رازی مشترک است. فیروزآبادی در بصائر ذوی التمییز ادعا می کند که برای قرآن صد اسم در قرآن کریم آمده و ۹۴ اسم را ذکر می کند.
← شرح اسامی قرآن
در این فرهنگنامه برای بسیاری از اسماء و صفات مذکور، به صورت مستقل، شرح مختصری آمده است. در تعیین این مطلب که کدام یک از این واژه ها از حالت وصفی بیرون آمده و (به سبب کثرت استعمال) به صورت اسم علم برای قرآن در آمده است، نمی توان اظهارنظر قطعی کرد؛ گرچه می توان اطمینان داشت برخی واژه ها حالت وصفی خود را حفظ کرده، اسم علم برای قرآن نشده اند؛ از این رو، در اصطلاحنامه، اصطلاح «اسامی و صفات قرآن» به همین صورت مرکب، برای تمام موارد اعم از این که اسم یا صفت قرآن باشد، به کار رفته است.
[ویکی اهل البیت] اسامی و صفات قرآن. قرآن مهم ترین معجزه پیامبر اسلام صلی الله علیه و آله و آخرین کتاب آسمانی نزد مسلمانان اهمیت و احترام بی نظیری دارد؛ از این رو برای اشاره به این کتاب الهی از نام ها، القاب و صفات متعددی استفاده شده است.
مفسر بزرگ قرن ششم، جمال الدین ابوالفتوح رازی، در مقدمه تفسیر خود 43 نام برای قرآن آورده است که بیشتر جنبه وصفی دارد. طبرسی در مجمع البیان به نام های: 'قرآن'، 'فرقان'، 'کتاب' و 'ذکر' اکتفا کرده است.
بدرالدین زرکشی نقل می کند که حرالی کتابی در این زمینه نوشته و بیش از نود اسم یا وصف برای قرآن یادآور شده است.
از قاضی ابوالمعالی عزیزی بن عبدالملک نیز 55 نام و عنوان برای قرآن نقل کرده است که 43 نام آن با فهرست ابوالفتوح رازی مشترک است. فیروزآبادی در بصائر ذوی التمییز ادعا می کند که برای قرآن صد اسم در قرآن کریم آمده و 94 اسم را ذکر می کند.
آن عده از اسامی و صفات قرآن که از کتاب های مذکور بدست می آید به شرح ذیل است:
در این فرهنگنامه ها برای بسیاری از اسماء و صفات مذکور به صورت مستقل، شرح مختصری آمده است.
در تعیین این مطلب که کدام یک از این واژه ها از حالت وصفی بیرون آمده و (به سبب کثرت استعمال) به صورت اسم عَلَم برای قرآن درآمده است، نمی توان اظهارنظر قطعی کرد؛ گرچه می توان اطمینان داشت برخی واژه ها حالت وصفی خود را حفظ کرده، اسم عَلَم برای قرآن نشده اند.
